معنی دار بدار - جستجوی لغت در جدول جو

دار بدار

داد و فریاد، سر و صدا، جار و جنجال، جنگ و هیاهو
صبر کردن، درنگ کردن
داردار کردن: داد و فریاد کردن، سر و صدا راه انداختن

سرای آرامش، جهان جاوید، آخرت، کنایه از بهشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، نعیم، سرای جاوید، باغ بهشت، باغ خلد، فردوس اعلا، قدس، دارالسّرور، مینو، خلد، سبزباغ، جنّت، دارالخلد، دارالقرار، گشتا، اعلا علّیین، رضوان، فردوس، باغ ارم، خلدستان، دارالسّلام، علّیین، دارالنّعیم

سرای آرامش، جهان جاوید، آخرت، کنایه از بِهِشت، جایی که نیکوکاران پس از مردن همیشه در آنجا خواهند بود، نَعیم، سَرایِ جاوید، باغِ بِهِشت، باغِ خُلد، فِردُوسِ اَعلا، قُدس، دارُالسُّرُور، مینو، خُلد، سَبزباغ، جَنَّت، دارُالخُلد، دارُالقَرار، گُشتا، اَعلا عِلّیین، رِضوان، فِردُوس، باغِ اِرَم، خُلدِستان، دارُالسَّلام، عِلّیین، دارُالنَّعِیم

فرهنگ فارسی عمید

داغ دار

دارای داغ، چیزی که در آن اثر داغ و لکه باشد، کنایه از داغ دیده، مصیبت زده

فرهنگ فارسی عمید

دارادار

شان و شوکت، کروفر، جنگ وهیاهو

فرهنگ فارسی عمید

داردار

کنایت از دیر پاییدن و ثبات و پایداری، (برهان)، در تداول امروز: بانگ و فریاد و سر و صدا، آدم پرشور و شر، (لغات محلی شوشتر - خطی)،
تأکید در امر بداشتن، (لغات محلی شوشتر)

لغت نامه دهخدا

دارادار

دار و گیر، دیر پاییدن، ثبات داشتن و مدارا کردن و بسیار ماندن، (برهان) :
روز دارادار و بردابرد میدان نبرد
هر غلام شه، بمردی همنبرد زال باد،
سوزنی،
رجوع به داردار شود

لغت نامه دهخدا

دار کنار

(کِ / کُ)

نام یکی از دهات نمارستاق نور در مازندران. (مازندران و استرآباد رابینو ترجمه وحید مازندرانی ص 149)

لغت نامه دهخدا

دار قرار

(رِ قَ)

آن جهان آخرت. رجوع به دارالقرار شود

لغت نامه دهخدا

دار بادام

(رِ)

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شاه آباد. بیست هزارگزی جنوب باختری شاه آباد کنار راه شوسۀ شاه آباد به ایلام. کوهستانی سردسیر با 100 تن سکنه. آب از چشمه. محصول آنجا غلات دیم، لبنیات. شغل اهالی زراعت و تهیۀ زغال و هیزم است. زمستان برای تعلیف احشام خود به گرمسیر گیلان غرب میروند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

دایر مدار

(یِ مَ)

مدار گردنده، گردش جای و محل دوران گرداننده و مجازاً گردنده. جای گردش و حرکت، پایه ورکن اصلی و چرخانندۀ امور. که همه چیز بر او گذر دارد و بر او نهاده آمده است. کسی یا چیزی که در انجام کاری یا چیزی کمال اهمیت را دارد. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

داو دار

ادعا کننده

فرهنگ لغت هوشیار

در بدر

کسی که از خاندان و خانه خود آواره شده. بی خانمان آواره سرگردان خانه بدوش

فرهنگ لغت هوشیار

کار دار

انکه دارای کار شغلی است، عامل والی حاکم: (پس شداد بخلیفتان خویش نامه نوشت بجهان اندر هر کجا پادشاهی وی بود امیران و خلیفتان و کار داران و وکیلان و استواران وی بودند و آنچه بدین ماند) (تاریخ بلعمی)، وکیل مامور، سکه زننده سازنده پول، مامور سیاسی که در غیاب وزیر مختاریا سفیر کبیر موقتا. نمایندگی دولت خود را نزد دولت دیگری عهده دار میشود شارژدافر یا کار دان فلک. هفت سیاره

فرهنگ لغت هوشیار